دوچرخه سواری بانوان حرام نیست اما در مجامع عمومی جایز نیست
میثم ریاحی
هرچند وقت یکباری به بهانه های مختلف مثل تساوی حقوق زن و مرد، موضوع دوچرخه سواری بانوان مطرح می شود و عده ای هم بدون در نظر گرفتن ابعاد گوناگون این موضوع، آسیب ها، تهدیدها و فرصت های آن فقط شلوغش می کنند و یک جنجالی راه می افتد. در حالی که برخی مسائل، در کشوری که به نام جمهوری اسلامی است و قوانین آن مطابق با شرع مقدس و دستورات الهی است، این موضوعات حل شده تلقی می شود و نیازی به جنجال و بحث ندارد چرا که آنچه با شرع و عرف مخالفت داشته باشد نباید در این کشور عملیاتی شود و از آنجایی که شرع اجازه ورود به حریم خصوصی افراد را نمی دهد اتفاقاتی را هم که در حریم خصوصی افراد می افتد تا جایی که به اصل نظام و عموم جامعه لطمه ای نزند پیگیری نمی کنند. بنابراین موضوع دوچرخه سواری هم دوجنبه دارد یکی بحث علاقه و شور برخی از بانوان در این رشته ورزشی است که اگر شرایط استفاده از دوچرخه در حالی که به جامعه لطمه ای وارد نکند یعنی شرع و مقدسات دین را زیر سؤال نبرد و برای اجتماع هم مفسده ای نداشته باشد و از دید نامحرمان پنهان باشد اشکالی ندارد، اما اگر قرار باشد به جامعه و افراد جامعه لطمه ای وارد کند خوب نه تنها جایز نیست بلکه حرام هم هست. البته اگر به دوچرخه سواری به دید ورزش هم نگاه نکنیم، یک تفریح پرطرفدار و با هیجان است که لازم بوده و هست که مدیران و مسئولان محترم، زمینه های لازم جهت انجام این تفریح مفرح را برای بانوان ایجاد نمایند تا بانوان هم بتوانند از دوچرخه سواری در یک مکانی که دور از چشم نامحرمان باشد و اخلالی در فرهنگ دینی مردم ایجاد نکند، لذت ببرند. بنابراین بایستی زمینه های تفریح وجود داشته باشد و شکی در آن نیست. اما تا زمانی که زمینه های آن فراهم نشده است دلیل نمی شود که این فعالیت به خیابان کشیده شود زیرا هم خلاف شرع و هم خلاف قانون محسوب می شود. نکته دیگر این است که چرا به یک سری مباحث و موضوعات جنجالی که می رسد، بعضی ها تساوی حقوق زن و مرد را مطرح می کنند چرا که هرکجا به نفعشان باشد، سر و صدایشان بلند است و جارو جنجال راه می اندازند. از طرفی ایران در زمینه احقاق حق زنان و کودکان یکی از برترین کشورهای دنیاست. ایران در تکریم مادران، همسران، دختران و بانوان جامعه شهره است و همیشه برای آنان ارزش قائل بوده و هست. اگر در این کشور با برخی از موضوعات و مسائل پیرامون بانوان مخالفت شده است، جهت حفظ عزت و حرمت آنان بوده است، به این معنا که شأن بانوان را بیشتر از حضور در برخی مجامع و یا انجام برخی از کارها دانسته است به همین دلیل اجازه حضور یا انجام نداده است. حرمتی که ایران و ایرانی برای بانوان قائل است زبانزد در دنیاست. تکریم مادران در روز مادر، احترام به بانوان در روز زن و اجر نهادن به دختران در روز دختر که به دلیل ارزشمند بودن آنان در کشور، یک روز در سال به نام آنان نامگذاری شده است، چه معنا و مفهومی به غیر از تکریم و احترام دارد. موضوع دوچرخه سواری هم در همین راستا و با همان تفکر مطرح می شود که حضور بانوان با دوچرخه در مجامع عمومی موجب اولاً ضرر و آسیب به بانوی دوچرخه سوار است و ثانیاً موجب آسیب و هتک حرمت در اجتماع است وگرنه به طور مطلق دوچرخه سواری بانوان حرام نیست اما دوچرخه سواری بانوان در انظار عموم مردم و نامحرمان که همان مجامع عمومی می باشد به خاطر دلایلی که قبلاً مطرح شد، جایز نمی باشد. به هرحال این موضوع هم همانند بقیه موضوعات که شرع مقدس و حاکم شرع راجع به آن حکم می دهند و تصمیم می گیرند مرتبط است و آنان که عقاید دینی و قوانین اسلامی برایشان اهمیت دارد، رعایت خواهند نمود و آن دسته از افرادی که برای شرع و احکام الهی ارزشی قائل نیستند و اهمیتی نمی دهند راجع به این موضوع هم به مثابه دیگر عقایدشان عمل خواهند کرد.
امید است خداوند متعال عاقبت همه را ختم به خیر بگرداند.